عبدالحسین طالعی چاپ دوم ۱۳۹۱ تعداد صفحه:۱۲۶ ص وزیری
توضیحات
وبلاخره آن لحظه موعود فرا رسید و خورشید در نیمه شب طلوع کرد. در نیمه شبی پرشکوه،پیکهای سبک خیز نسیم،میلاد مولودی عزیز را بشارت دادند.فرشتگان،این عید بزرگ الهی را به جشن و سرور نشستند.ستارگان با چشمانی که از شادی وعده دیدارش برق میزدند،آسمان را چراغان کردند.وزش نسیم های رحمت خداوندی،عطر شادی را در فضا پراکند.تمام ما سوی الله چشمی شده بود که به بیت نورانی امام حسن عسکری علیه السلام نظاره میکرد. من--که زمین هستم--گویی آن شب،همه در سامرا خلاصه شده بودم.در خانه متبرک امام هادی علیه السلام که پس از شهادت جسم شریفش را در بر گرفته بود.